Η ενδεδειγμένη επιλογή Χαριστέα στον Άρη

Ο Άγγελος Χαριστέας δεν είναι ούτε ο πρώτος αλλά ούτε και ο τελευταίος, καλός ποδοσφαιριστής με αξιοσέβαστη καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα, που αφού κρέμασε τα παπούτσια του αποφάσισε να συνεχίσει να έχει την καθημερινή τριβή με το αντικείμενο. Η θέση του sports director που του έδωσε ο Θόδωρος Καρυπίδης, είναι η πρώτη μεγάλη ευκαιρία που έχει μπροστά του να αποδείξει τη χρησιμότητα των εμπειριών που αποκόμισε παίζοντας ποδόσφαιρο σε κορυφαία πρωταθλήματα, συναναστρεφόμενους σπουδαίους προπονητές και συμπαίκτες, διευρύνοντας εκτός από τον προσωπικό κύκλο των επαφών του και τους ορίζοντές του.

Ήταν η πιο ενδεδειγμένη επιλογή από αυτές που είχε ο Καρυπίδης στο τραπέζι μετά την αποχώρηση του Κωνσταντίνου Διαμαντόπουλου. Επικοινωνιακά κάνει… γκελ, αφού ανδρώθηκε στον Άρη και φεύγοντας έφθασε ως την κορυφή της Ευρώπης, διαγράφοντας μια πορεία που εκ προοιμίου και πριν ακόμη καθίσει στο γραφείο του στην Αλκμήνης τον καθιστά αποδεκτό από την ποδοσφαιρική κοινωνία. Άνθρωπος νεαρός σε ηλικία και –λογικά- ανήσυχος, όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν δεν επαναπαύεται στις δάφνες ως ποδοσφαιριστής. Ενημερώνεται, διαβάζει, ταξιδεύει για να πάρει γεύση από τις εξελίξεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Όλα αυτά θα του φανούν χρήσιμα. Όπως και το γεγονός ότι γνωρίζει και τις απαιτήσεις του club και την ανθρωπογεωγραφία.

Το σημαντικό στο εγχείρημα που αναλαμβάνει είναι να βρει πρόσφορο έδαφος και ευήκοα ώτα στο να εφαρμόσει κάποια πράγματα που έχει στο μυαλό του. Πάντοτε όμως λαμβάνοντας υπόψιν του τις συνθήκες και τις δυνατότητες αφού ο Άρης σε επίπεδο υποδομών και οργάνωσης δεν είναι σε καμία περίπτωση Άγιαξ.

Σε επίπεδο μεταγραφών αφού λογικά θα έχει ρόλο και στο κομμάτι αυτό, θα κριθεί και θα δοκιμαστεί στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο αφού το ρόστερ έχει σχεδόν κλείσει. Τότε θα του φανούν χρήσιμες οι επαφές που έχει κάνει και οι πόρτες που μπορεί να ανοίξει.

Για μένα, η άμεση προτεραιότητά του πρέπει να είναι η διασύνδεση με το ποδοσφαιρικό τμήμα και τον προπονητή και η χημεία που θα αναπτύξει μαζί τους. Η ικανότητά του να επικοινωνήσει με τον Σάββα Παντελίδη, να μιλήσουν την ίδια ποδοσφαιρική γλώσσα, να του λύνει προβλήματα της καθημερινότητας, ως άμεσος συνεργάτης του πλέον και όχι ως σχολιαστής που ήταν μέχρι τον Μάιο. Ως ποδοσφαιριστής που έχει τη μυρωδιά των αποδυτηρίων μέχρι πολύ πρόσφατα, να σταθεί στο πλευρό των παικτών, να τους… αφουγκραστεί, να συμβουλεύσει αυτούς που χρειάζονται μια συμβουλή, να επαναφέρει όσους ξεφεύγουν, να λειτουργήσει δηλαδή υποστηρικτικά στο τεχνικό τιμ που έχει το μυαλό του στο πως θα ετοιμάσει την ομάδα, θα κάνει το σκάουτινγκ του αντιπάλου, θα ετοιμάσει τις προπονητικές μονάδες.

Όρεξη είμαι βέβαιος ότι έχει, όπως και ιδέες. Λίγη τριβή χρειάζεται και ασφαλώς και τύχη που είναι απαραίτητη στο ποδόσφαιρο.